19
อย่าทำน้องแบมเลยนะครับ
(NC 18++ บทลงโทษ)
มาร์คมองร่างเล็กที่โดนรูดซิบสายเอี้ยมลงจนสุดซึ่งเอี้ยมน้องแบมเป็นเอี้ยมแบบมีซิบรูดข้างหน้าและตอนนี้ก็เท่ากับว่าน้องแบมได้โชว์แพนตี้ลายพิกาจูเต็มๆตามาร์คเป็นที่เรียบร้อยพร้อมเสื้อข้างในที่โดนเลิกขึ้นจนเห็นตุ่มไตสีชมพูสวย
“ ห้ามดึงลง…”
มือขาวๆที่กำลังดึงเสื้อลงถึงกับเก็บเข้าข้างตัวทันทีเพราะความกลัว
ใบหน้าเล็กๆก็หันไปอีกทางอย่างไม่กล้าสบตาจนมาร์คต้องกระชากกลับมา
“ ทำให้พี่ซิ…”
สั่งน้องแบมที่นอนหลาบอยู่กับเตียงเสียงนิ่งพลางดึงความใหญ่อลังออกมาจากกางเกง
ทางน้องแบมที่เห็นแบบนั้นก็ถึงกับกลืนน้ำลายอย่างยากลำบาก น้องแบมทำให้พี่มาร์คบ่อยนะ(?)แต่ครั้งนี้มันต่างจากครั้งอื่นๆ
“ ฮึก…น้องแบม…”
“ ทำ!!!”
ตะโกนแทบจะลั่นห้องน้องแบมจึงรีบกุลีกุจอจับท่อนเนื้อใหญ่ยาวนั้นเข้าไปและทั้งดูดทั้งเลียเพื่อให้พี่มาร์คพอใจแม้มันจะแน่นคับปากไปหมดก็เถอะ
“ แรงกว่านี้…อื้มมมมมมม”
มาร์คครางเสียงต่ำมือข้างหนึ่งก็กดหัวน้องแบมเพื่อให้มันลึกมากว่านี้ส่วนอีกข้างก็ล้วงเข้าไปภายในแพนตี้ลายพิกาจูและกำแบมแบมน้อยแน่นจนสะโพกเล็กต้องส่ายวนเข้าหามือใหญ่
“ อ้า…อื้อ….”
เสียงครางหวานๆทำให้มาร์คหันไปหยิบแท่งซิลิโคนขนาดใหญ่สุดขึ้นมา
และทาเจลทั่วแท่งซิโลโคนส่วนสะโพกหนาก็เด้งเข้าเด้งออกระหว่างปากน้องแบม
“ อ้าขา
น้องแบม”
บอกคนที่อยู่ท่าคลานเข่าอยูบนเตียงและดึงแพนตี้ลงมาอยู่ที่เข่าของร่างเล็กพลางยัดซิลิโคนขนาดใหญ่เข้าไปแทบสุดลำ
“ อื้ออออออออออออออ”
ร้องออกมาด้วยความเจ็บมันคับมันแน่นไปหมด น้องแบมไม่ไหวแล้ว…
“ อ๊า…………………….นี่คือบทลงโทษบทแรก ห้ามเอามันออกเด็ดขาด”
มาร์คดึงใบหน้าน่ารักของคนตัวเล็กออกจากของตัวเองเมื่อเขาเสร็จ แล้วเลียน้ำที่ไหลย้อยมาจากปากจิ้มลิ้มนั้นเบาๆ
“ ฮึก
พี่มาร์ค…น้องแบมเจ็บ เสียวด้วย”
มือขาวเอื้อมมือจะไปจับท่อนซิลิโคนที่ข้างหลังตัวเองและทำท่าจะดึงออกแต่ก็โดนพี่มาร์คล็อคมือไว้แน่น
“ ให้น้องแบมทำเถอะนะ…ฮึก…น้องแบมเสียว”
“ ขอร้องซิ…”
“ ฮึกน้องแบมขอโทษที่โกหกฮะ…ทำให้น้องแบมทีนะพี่มาร์ค…อื้อออออ”
สะโพกเล็กโยกสายวนไปมาเหมือนต้องการลดความทรมานจากด้านหลัง
ใบหน้าน่ารักซบลงกับที่นอนมือน้อยๆที่โดนปล่อยก็ขยี้เข้าที่ยอดอกสีชมพูของตัวเอง
สะโพกก็โก่งสูง และท่านี้มันทำให้มาร์คขาดสติแทบจะทันที
ส๊วบบบบบบบ……..ส๊วบบบบบบบบบ…..ปึกกกกกก
เสียงซิลิโคนแท่งใหญ่ที่โดนดึงออกและตามด้วยเสียงท่อนเนื้อขนาดใหญ่พร้อมการกระแทกเข้าไปแทนที่
ทำเอาน้องแบมจุกจนครางไม่ออก
“ พี่มาร์คน้องแบมเจ็บ…”
ปึ๊ก
ปึ๊ก ปึ๊ก ปึ๊ก ปึ๊ก
เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังไปทั่วห้อง มาร์คกระแทกเข้ากระแทกออกจนคนตัวเล็กใต้ร่างจุกไปหมดแต่ก็ทำอะไรไม่ได้เพราะนี่คือบทลงโทษ
ปึ๊ก ปึ๊ก ปึ๊ก ปึ๊ก
และมาร์คก็ยังคงกระแทกเข้าออกอย่างบ้าครั่งให้สมกับทีไม่ไดแตะมาเกือบเดือนเพราะการซ้อมถือป้ายบ้าๆนั้นหละ
“ อื้อ
อ๊า อ๊า อื้มมมมมมมมมม”
ใบหน้าหล่อเหลาของมาร์คซบลงไปที่แผ่นหลังเล็กๆนั้นอย่างหมดแรงและจูบเบาๆที่ขมับบาง
“ รู้ใช่ไหมว่าไม่ควรทำอะไร?”
ถามคนที่นอนคว่ำอยู่ใต้ร่างทั้งที่เสื้อผ้าเต็มชุดเสียงเบา
ดูท่าทางน้องแบมจะเหนื่อยมากก็เล่นโดนหนักแบบนั้นไม่เหนื่อยก็บ้าแล้ว
ทั้งของจริงและของปลอม
“ อึก…น้องแบมจะไม่โกหกพี่มาร์คแล้วฮะ…”
“ ดีมาก…รักนะครับ”
จุ๊บบบ
เด็กน้อยยังไงก็คือเด็กน้อยขนาดโดนลงโทษขนาดนี้ยังมีหน้าหันมาจุ๊บปากเขาอีก
เขาหวังว่าในอนาคตจะไม่มีเรื่องให้เขาต้องทำร้ายน้องแบมอีกนะ ถ้ามีอีกมันคงจะไม่ใช่แค่แท่งเดียวแน่ๆ(?)…มาร์ค ต้วน รับประกัน
